Bruckners Symfonie nr. 2
Andrew Manze leidt de Tweede in de Bruckner-cyclus
Op 4 september is het 200 jaar geleden dat Anton Bruckner werd geboren. Dat vieren we met onze unieke cyclus: binnen anderhalf jaar speelt het orkest de symfonieën 1 tot en met 9.
Bruckner het buitenbeentje – ontdek hem in de Tweede symfonie onder leiding van Andrew Manze. ‘Een juweel dat om onverklaarbare redenen over het hoofd is gezien’.
Het wondermooie langzame deel doet religieus aan, met een vaak als mystiek omschreven tweede thema.
Concertprogramma
-
Anton Bruckner
Symfonie nr. 2
Uitvoerenden
Over dit concert
Bruckners Tweede symfonie is heel anders van toon dan de extraverte Eerste. Dat blijkt al bij de opening, als de hoge strijkers een voorzichtig klanktapijt neerleggen voor een klagende melodie in de cello’s. Opvallend zijn de stiltes die regelmatig opduiken, en die het werk zijn spottende bijnaam ‘Pausen-Symphonie’ hebben verleend. ‘Tja’, moet Bruckner daarover gezegd hebben, ‘wanneer ik iets belangrijks te zeggen heb, moet ik eerst ademhalen’. Het wondermooie langzame deel doet religieus aan, met een vaak als mystiek omschreven tweede thema, een citaat uit Bruckners Mis in f klein en een raadselachtige passage die vooruitwijst naar zijn Negende symfonie.
Slechts vijf dirigenten hebben dit werk tot nu toe bij het Concertgebouworkest gedirigeerd, de laatste keer klonk het in 1992 onder Riccardo Chailly. Nu pakt Andrew Manze de handschoen op. De dirigent is oorspronkelijk gespecialiseerd in oude muziek, maar past zijn inzichten met groot gemak toe op muziek uit alle periodes.
Beluister onze podcast 'De negen gezichten van Bruckner'.
Data en kaarten
Over dit concert
Bruckners Tweede symfonie is heel anders van toon dan de extraverte Eerste. Dat blijkt al bij de opening, als de hoge strijkers een voorzichtig klanktapijt neerleggen voor een klagende melodie in de cello’s. Opvallend zijn de stiltes die regelmatig opduiken, en die het werk zijn spottende bijnaam ‘Pausen-Symphonie’ hebben verleend. ‘Tja’, moet Bruckner daarover gezegd hebben, ‘wanneer ik iets belangrijks te zeggen heb, moet ik eerst ademhalen’. Het wondermooie langzame deel doet religieus aan, met een vaak als mystiek omschreven tweede thema, een citaat uit Bruckners Mis in f klein en een raadselachtige passage die vooruitwijst naar zijn Negende symfonie.
Slechts vijf dirigenten hebben dit werk tot nu toe bij het Concertgebouworkest gedirigeerd, de laatste keer klonk het in 1992 onder Riccardo Chailly. Nu pakt Andrew Manze de handschoen op. De dirigent is oorspronkelijk gespecialiseerd in oude muziek, maar past zijn inzichten met groot gemak toe op muziek uit alle periodes.
Beluister onze podcast 'De negen gezichten van Bruckner'.