Jordi Savall leidt Bach en Händel

Het Concertgebouworkest staat voor het eerst onder leiding van Jordi Savall, een van de iconen op het gebied van de historische uitvoeringspraktijk. De Catalaanse dirigent dirigeert opgewekte feestmuziek uit de achttiende eeuw.

Van Bachs vier suites voor orkest is de Derde orkestsuite de bekendste. Na de Ouverture volgen verschillende ‘galanterieën’, voornamelijk dansen. De afwisseling van majestueuze, blijmoedige, plechtige en dynamische delen zorgt voor aangenaam luisterplezier op hoog niveau.

In Frankrijk waren ze gek op dansmuziek en instrumentale suites. Jean-Philippe Rameau stopte zijn opera’s vol met instrumentale dansen en tussenspelen, die hij als concertsuite bij feestelijke gelegenheiden kon laten uitvoeren. Omdat de wind een hoofdrol speelt in Les Boréades, bestaat de suite uit luchtig wervelende dansen.

In 1749 zou in Londen de Vrede van Aken - het einde van de Oostenrijkse Successieoorlog - groots gevierd worden met een koninklijke vuurwerkshow. Hofcomponist Georg Friedrich Händel schreef speciaal voor de gelegenheid Music for the Royal Fireworks. Door de harde wind werd het vuurwerk een fiasco, maar Händels suite was een onmiddellijk succes, en is dat altijd gebleven. Letterlijk barstensvol energie, sprankelende strijkers, vlammende hoorns en snerpende houtblaasinstrumenten – dit is ronduit opwindende, feestelijke muziek.

Francesco Geminiani was in Engeland trouwens net zo beroemd als Händel. Een van zijn populairste werken is het Concerto Grosso waarin ‘La Folia’ centraal staat, een uit Portugal afkomstige dans.