Verhalen delen

Van dienstverlener naar partner
PwC en het Concertgebouworkest hebben een relatie met een lange geschiedenis die uiteindelijk in 2011 is uitgegroeid tot een partnership. Het orkest bood daarbij PwC bijvoorbeeld de mogelijkheid hun relaties mee te nemen naar concerten. Sindsdien is de band verder versterkt en gegroeid naar een breder, inhoudelijk partnership. Marc Diepstraten: ‘Er zijn veel raakvlakken tussen onze organisaties. Inmiddels delen we graag ervaringen en leren we van elkaar – vooral om onze mensen te inspireren. De laatste jaren gaven musici concerten bij ons op kantoor waardoor echt interactie is ontstaan. Het is mooi te zien dat ook bij onze jonge medewerkers de interesse voor cultuur, voor muziek is toegenomen.’

In goede en slechte tijden
De coronacrisis betekende een abrupt einde aan deze interactie op kantoor en bij de concerten. Het orkest kon op die manier niet meer ingezet worden voor relatiemarketing. Toch heeft dat volgens Marc en Mariëlle geen afbreuk gedaan aan het partnership. Beiden benadrukken dat ze blij zijn dat PwC er in goede én slechte tijden wil zijn. Mariëlle: ‘Bovendien vind ik het een eer dat wij de culturele sector en het Concertgebouworkest kunnen helpen - dat we een betekenisvolle partner zijn. We geven onze medewerkers op die manier ook mee dat er nog een andere wereld is dan die van ons.’

Mariëlle Krouwel, zelf pas sinds mei 2020 in dienst bij PwC, heeft nog geen live evenement meegemaakt, maar vindt de relatie met het orkest nu al bijzonder waardevol. ‘Misschien zie ik als nieuwkomer de raakvlakken tussen onze organisaties wel scherper. Ik denk dat de crisissituatie voor het partnership ook een nieuwe openheid bracht. Normaal gesproken heb je een kalender, een programma en een contract waarin van alles vastligt. Dan loopt zo’n jaar vanzelf. Nu waren we voortdurend met elkaar in overleg. Hoe vaak hebben we niet gezegd dat er vast weer concerten zouden zijn na de zomer… Het mooie van het team bij het Concertgebouworkest is dat ze ons steeds hebben gevraagd wat ze voor ons konden betekenen. Steeds weer schakelen, kijken wat we wel konden doen samen. Zo ontstonden mooie en inspirerende initiatieven.’

Even achteroverleunen
Marc vertelt dat het orkest livestreams van speciale concerten aanbood die zijn ingebouwd in het well being-programma van PwC – een project om werknemers fysiek en mentaal gezond te houden. ‘Naar muziek luisteren biedt momenten voor reflectie – iets waar onze mensen in deze periode veel behoefte aan hebben. Hoe kijk je naar jezelf? Hoe gebruik je dat beeld? Muziek kan daarbij een instrument zijn. Uit de reacties blijkt dat collega’s blij zijn met de ingebouwde momenten waarop ze even achterover kunnen leunen, even de dagelijkse beslommeringen loslaten. Voor mijzelf geven die livestreams de kans tussen alle bezigheden even weg te zweven. Even ergens anders zijn.’

Mariëlle vult aan: ‘We weten ook op basis van onderzoek dat klassieke muziek bijdraagt aan het welzijn van mensen. We komen in deze periode moeilijk tot rust: werken, online besprekingen, huishouden, kinderen – alles loopt door elkaar. Het past in de tijdgeest om medewerkers aan te moedigen even te wandelen en klassieke muziek op te zetten, we zien dat mensen ervoor openstaan.’

Herkenning
Waar liggen de raakvlakken tussen het Concertgebouworkest en PwC? Marc: ‘PwC wil graag positieve impact maken in de maatschappij. We willen mensen raken en verder brengen. Ook cultuur kan mensen raken en een positieve verbindende rol spelen in de samenleving. Dat ligt in het verlengde van onze ambities. Daar vinden we elkaar.’ Daarnaast is PwC een organisatie die, net als het orkest, altijd streeft naar de allerbeste resultaten. De herkenning van dat waardenkader bij het Concertgebouworkest is voor ons bepalend geweest bij het aangaan van het partnership.’

Zo is het belang van effectief samenwerken een terugkerend thema binnen PwC waarvoor het bedrijf graag inspiratie opdoet bij het Concertgebouworkest. Marc: ‘Hoe laat je mensen effectief samenwerken, hoe maak je iedereen mede-eigenaar van het eindproduct? Voor een compositie geldt ook: de muziek kan alleen op het hoogste niveau tot zijn recht komen als elke musicus individuele verantwoordelijkheid neemt.

Een enkele blik
Mariëlle denkt aan een repetitie van twee musici die ze kort bijwoonde tijdens een ‘coronawerkbezoek’ aan RCO House – de standplaats van het orkest nabij het Museumplein. ‘Dan zie je meteen hoe zo’n samenspel werkt. De afhankelijkheid van elkaar, met een enkele blik aangeven of het harder of zachter moet, langzamer of sneller. Elkaar aanvoelen. Daar gaat het bij ons ook veel over: Hoe werk je samen als team? Hoe voel je elkaar aan. Voor mij was het nieuw om daarvoor naar een orkest te kijken. We zijn gewend aan de vergelijking met topsport, in termen van ‘winnen’ en ‘samen over de streep’. Nu zie ik een andere vorm van topsport waar we met elkaar over kunnen praten om te leren over samenwerken als team.

Marc herkent ook veel op het persoonlijke vlak: ‘Wat motiveert je? Vanuit welke intentie werk je samen? Er is altijd meer dan een zakelijke drijfveer. En feedback geven – hoe doe je dat? Op dat vlak zijn orkestleden superspecialisten, te vergelijken met onze superspecialisten. Wanneer we daarover met elkaar in gesprek zijn, ontstaat een mooie kruisbestuiving. Juist omdat de wereld van het orkest en de wereld van consulting zo ver uit elkaar liggen.’

Een laagje dieper
Met elkaar in gesprek gaan, verhalen delen. Daar gelooft Mariëlle in. ‘Elkaar inspireren door betekenisvolle verhalen boven water te krijgen, op gebieden waar we als internationale organisaties overeenkomsten vinden.’

Mariëlle denkt aan de nieuwe inzichten die ze kreeg tijdens een online event voor alumni van PwC waarbij twee violisten van het orkest spraken over thuiswerken tijdens de coronacrisis. Een thema dat PwC sinds de corona-uitbraak uiteraard intern bezighoudt, en waar de adviseurs ook hun klanten over adviseren. Mariëlle: ‘Ik was me bewust van de maatschappelijke tweedeling: enerzijds mensen die vanuit huis konden doorwerken, en anderzijds mensen uit bijvoorbeeld de horeca, waar het werken helemaal voor stopte. Musici zitten daar tussenin. Ze moeten wel doorwerken thuis, studeren, om hun niveau te behouden. Maar tegelijkertijd – zeker in het begin van de crisis – konden ze niet samenspelen en waren er geen concerten. Hoe doe je dat, waar haal je de motivatie vandaan? Hoe blijf je mentaal sterk? Ik vind dat bewonderenswaardig. Dit verhaal gaf ons een bredere kijk op onze eigen situatie. Daarmee stimuleren we onze medewerkers een laagje dieper te kijken.’

Medeverantwoordelijkheid nemen
Uiteindelijk speelt er ook een groter verhaal. Mariëlle: ‘We willen allebei een maatschappelijke bijdrage leveren – Nederland vooruithelpen. Hoe doen we dat gezamenlijk? Dat kan ook in een tweetraps proces. Wij zien hoe belangrijk cultuur is, hoe ontspanning, nieuwe inzichten en inspiratie uit andere werelden bijdragen aan welzijn in het algemeen. Dan kunnen we naast het aanpakken van zakelijke en financiële problemen, ook medeverantwoordelijkheid nemen voor kunst en cultuur voor Nederland. En dat willen we met meer doen dan alleen een financiële bijdrage in ruil voor inbreng in onze relatiemarketing. We willen op zoek naar waar we elkaar breder kunnen helpen.’

Marc ziet mogelijkheden in de vorm van kennis die PwC kan inbrengen, deels gebaseerd op het adviseren van andere wereldorkesten. ‘Bijvoorbeeld over toekomstbestendigheid, continuïteit van bedrijfsvoering en het creëren van nieuwe vormen van financiële zekerheid. We willen kijken hoe we het orkest daarin kunnen ondersteunen.’

Volgens Mariëlle heeft ook het uitdragen van de gedeelde verhalen een waardevolle betekenis: ‘Ik denk aan zo’n verhaal over thuiswerken. Dat past in een actueel thema: the future of work. Onderzoek wijst uit dat het ook na de coronacrisis ‘anders werken’ zal blijven. Daar kan je dan als orkest en PwC samen over vertellen. Zo zoeken we met het team van het orkest naar de thema’s, de verhalen die waardevol zijn voor onze eigen medewerkers en voor onze relaties. Misschien zijn dat er wel meer dan we in eerste instantie dachten.’