fluit, aanvoerder

Kersten McCall

De Duitse fluitist Kersten McCall groeide als zoon van de componist Brent McCall op in Donaueschingen, waar de jaarlijkse MusikTage voor moderne orkestmuziek nog altijd in oktober plaatsvinden. In dit muzikaal vruchtbare milieu begon hij op zijn negende fluit te spelen. Later studeerde hij bij Felix Renggli aan het Schaffhausen Conservatorium in Bazel en bij Renate Greiss en Aurèle Nicolet aan de Karlsruhe Hochschule für Musik.

In 1997 won hij de eerste prijs op het Internationaal Fluitconcours van Kobe en in 2000 de derde prijs tijdens het Internationale ARD Musikwettbewerb.

Als solist speelde hij veelvuldig in Duitsland en was hij te gast bij het Scharoun Ensemble, Camerata Salzburg en de orkesten van Kobe, Seoul en Mexico City. Van 1997 tot en met 2006 was Kersten McCall solofluitist van het Rundfunk-Sinfonieorchester in Saarbrücken. Hij remplaceerde bij de Berliner Philharmoniker, het Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks, het Chicago Symphony Orchestra en de New York Philharmonic.

Sinds november 2005 is hij solofluitist bij het Concertgebouworkest. Hij trad met zijn eigen orkest op in werken van Mozart, Ligeti en Nono.

Ook als kamermusicus geniet hij wereldwijd bekendheid. In 1995 was hij mede-oprichter van het ensemble est!est!!est!!! en sinds 2000 maakt hij deel uit van het Linos Ensemble.

Tevens is hij docent aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.

Ten behoeve van de fluitgroep werd in 2015 door de Foundation Concertgebouworkest opdracht gegeven aan de Nederlandse fluitbouwer Eva Kingma een basfluit in C voor de groep te bouwen.

Kersten McCall foto: Mladen Pikulic

De Duitse fluitist Kersten McCall groeide als zoon van de componist Brent McCall op in Donaueschingen, waar de jaarlijkse MusikTage voor moderne orkestmuziek nog altijd in oktober plaatsvinden. In dit muzikaal vruchtbare milieu begon hij op zijn negende fluit te spelen. Later studeerde hij bij Felix Renggli aan het Schaffhausen Conservatorium in Bazel en bij Renate Greiss en Aurèle Nicolet aan de Karlsruhe Hochschule für Musik.

In 1997 won hij de eerste prijs op het Internationaal Fluitconcours van Kobe en in 2000 de derde prijs tijdens het Internationale ARD Musikwettbewerb.

Als solist speelde hij veelvuldig in Duitsland en was hij te gast bij het Scharoun Ensemble, Camerata Salzburg en de orkesten van Kobe, Seoul en Mexico City. Van 1997 tot en met 2006 was Kersten McCall solofluitist van het Rundfunk-Sinfonieorchester in Saarbrücken. Hij remplaceerde bij de Berliner Philharmoniker, het Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks, het Chicago Symphony Orchestra en de New York Philharmonic.

Sinds november 2005 is hij solofluitist bij het Concertgebouworkest. Hij trad met zijn eigen orkest op in werken van Mozart, Ligeti en Nono.

Ook als kamermusicus geniet hij wereldwijd bekendheid. In 1995 was hij mede-oprichter van het ensemble est!est!!est!!! en sinds 2000 maakt hij deel uit van het Linos Ensemble.

Tevens is hij docent aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.

Ten behoeve van de fluitgroep werd in 2015 door de Foundation Concertgebouworkest opdracht gegeven aan de Nederlandse fluitbouwer Eva Kingma een basfluit in C voor de groep te bouwen.

De Duitse fluitist Kersten McCall groeide als zoon van de componist Brent McCall op in Donaueschingen, waar de jaarlijkse MusikTage voor moderne orkestmuziek nog altijd in oktober plaatsvinden. In dit muzikaal vruchtbare milieu begon hij op zijn negende fluit te spelen. Later studeerde hij bij Felix Renggli aan het Schaffhausen Conservatorium in Bazel en bij Renate Greiss en Aurèle Nicolet aan de Karlsruhe Hochschule für Musik.

In 1997 won hij de eerste prijs op het Internationaal Fluitconcours van Kobe en in 2000 de derde prijs tijdens het Internationale ARD Musikwettbewerb.

Als solist speelde hij veelvuldig in Duitsland en was hij te gast bij het Scharoun Ensemble, Camerata Salzburg en de orkesten van Kobe, Seoul en Mexico City. Van 1997 tot en met 2006 was Kersten McCall solofluitist van het Rundfunk-Sinfonieorchester in Saarbrücken. Hij remplaceerde bij de Berliner Philharmoniker, het Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks, het Chicago Symphony Orchestra en de New York Philharmonic.

Sinds november 2005 is hij solofluitist bij het Concertgebouworkest. Hij trad met zijn eigen orkest op in werken van Mozart, Ligeti en Nono.

Ook als kamermusicus geniet hij wereldwijd bekendheid. In 1995 was hij mede-oprichter van het ensemble est!est!!est!!! en sinds 2000 maakt hij deel uit van het Linos Ensemble.

Tevens is hij docent aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.

Ten behoeve van de fluitgroep werd in 2015 door de Foundation Concertgebouworkest opdracht gegeven aan de Nederlandse fluitbouwer Eva Kingma een basfluit in C voor de groep te bouwen.

extern: Concertgebouworkest

  • Kersten McCall foto: Mladen Pikulic
    Kersten McCall foto: Mladen Pikulic
  • Kersten McCall met een leerling van het Leerorkest Zuidoost foto: Anne Dokter
    Kersten McCall met een leerling van het Leerorkest Zuidoost foto: Anne Dokter
  • Solofluitist Kersten McCall backstage voor aanvang van een openluchtconcert in São Paulo. foto: Renske Vrolijk/Concertgebouworkest
    Solofluitist Kersten McCall backstage voor aanvang van een openluchtconcert in São Paulo. foto: Renske Vrolijk/Concertgebouworkest
  • Na afloop van de repetitie bespreken dirigent George Benjamin fluitist Kersten McCall een passage uit het  'Dubbelconcert' van György Ligeti. foto: Renske Vrolijk/Concertgebouworkest
    Na afloop van de repetitie bespreken dirigent George Benjamin fluitist Kersten McCall een passage uit het 'Dubbelconcert' van György Ligeti. foto: Renske Vrolijk/Concertgebouworkest
  • Kersten McCall is de winnaar van de Prix de Salon 2020 foto: Dirk de Graaff
    Kersten McCall is de winnaar van de Prix de Salon 2020 foto: Dirk de Graaff
  • Fluitist Kersten McCall, fagottist Gustavo Nuñez en klarinettist Olivier Patey werken aan de intonatie na afloop van een repetitie. foto: Renske Vrolijk/Concertgebouworkest
    Fluitist Kersten McCall, fagottist Gustavo Nuñez en klarinettist Olivier Patey werken aan de intonatie na afloop van een repetitie. foto: Renske Vrolijk/Concertgebouworkest