Nicoline en haar hobo d'amore

De hobo d’amore…

De orkestpartijen voor hobo d’amore kunnen zowel voor de eerste als voor de tweede hobo zijn. In grootte zit het instrument tussen de hobo en de althobo in. Deze d’amore is door de Zwitserse Vrienden geschonken aan de hele hobogroep, we spelen er allemaal echt heel graag op!

Een mooi stuk dat ik speelde op dit instrument…
De mooiste partijen voor hobo d’amore zijn van Bach, Mahler en Strauss. Aan het begin van het jaar speelden we de Rückert-Lieder van Mahler. In Um Mitternacht heeft Mahler een stukje speciaal voor d’amore geschreven. Een prachtige tegenmelodie naast de lijn van de zangeres. In dat ene deeltje, met die donkere sfeer zoekt Mahler echt de specifieke klank van het instrument. Zo heerlijk om te spelen!

Hoe ik me voorbereid…
Als ik weet dat er een stuk komt met hobo d’amore, begin ik ruim een maand van tevoren met het maken van de speciale rieten. Bovendien staat een hobo d’amore erom bekend dat het van zichzelf niet zuiver is. Met een stemapparaat bij de hand ga ik dus studeren vooral om aan de intonatie te wennen.

Wat ik bijzonder vind aan dit instrument...

Ik vind het bolletje aan de onderkant zo prachtig. En dat is ook wat de klank zo specifiek maakt, een soort ‘OH’ geluid. Heel warm, heel lieflijk. Een geluid dat je als luisteraar meteen raakt. Ook mijn kat houdt van het mooie geluid, als ik thuis op dit instrument studeer, komt ze altijd in de buurt zitten.

Hoe het instrument speelt…
Hobo d’amore spelen is echt een speciaal bijvak. Het blaast misschien wel vrijer dan op een gewone hobo, maar tegelijkertijd vraagt het instrument bijzondere aandacht door de intonatie en door de ‘wolven’. Zo noemen we tonen die door de natuurkundige verhoudingen van de buis een andere weerstand en klank hebben. Met deze eigenschappen is het dus essentieel dat je een goed instrument hebt, zoals deze – ik verheug me altijd weer als ik er in het orkest op mag spelen!

over Nicoline Alt