Alle verhalen

Tussen de musici - aftermovie

Naast de violen, tussen de klarinetten of voor de pauken. Donderdag 9 februari was het publiek onderdeel van een bijzondere orkestopstelling. De musici zaten niet op het podium, maar op de vlakke vloer van de Grote Zaal – in een grote cirkel rondom dirigent Iván Fischer, met het publiek tussen hen in.

Intiem
Het was niet makkelijk samenspelen, met collega's aan de andere kant van de zaal. En voor de luisteraar was de balans verrassend: zat je tussen de altviolen, dan klonk hun begeleiding boven alles uit. Maar de opstelling bracht iets unieks. Het publiek hoorde de muziek van binnenuit, 'zoals wij musici haar altijd horen', aldus Iván Fischer. En voor de orkestleden was het behoorlijk intiem om zo dicht bij de concertbezoekers te spelen. Na afloop werd geanimeerd nagepraat door de musici en hun buren.

Vrolijke dwang
Op het programma stonden korte werken van alle componisten die met hun naam in een 'cartouche' (naamschild) aan de zaalbalkons prijken. Iván Fischer presenteerde vanaf de middenstip een toelichting bij elke componist. Toen er vanwege de beperkte tijd gekozen moest worden tussen Bruckner, Mahler en Franck liet hij het publiek stemmen. Onder vrolijke dwang van de presentator werd het César Franck.

Het was een avond vol ontdekkingen voor musici en publiek. Om er twee te noemen: de muziek van Alphons Diepenbrock verdient meer aandacht, en zij aan zij een concert beleven is voor herhaling vatbaar!